Rüyalara Çağrılan Sevgiliye

RÜYALARA ÇAĞRILAN SEVGİLİYE
(Peygamberimiz S.A.S Efendimize)

Her gün güneşin batmasını bekliyorum
Güneş batınca kurtulurum dünyanın çilesinden
Bir kez görmüştüm rüyamda ve tutmuştum eteklerinden
Onun için ey sevgili, geceleri özlüyorum ben…

Kürek mahkûmuna verilmiş mola gibi
Ya da çölde kavrulmuş yolcuya bir bardak su
Sancıdan inleyen hastaya içirilmiş ilaç gibi
Ya da yalımlı aleve dökülen bir bardak su…

Geceleri özlüyorum sevgili, gece görmüştüm seni
Her gece ‘belki bu gece gelir’ diyorum rüyama
Ama sabah kalkınca buğulanıyor gözlerim
Geceyi beklerim, ‘dün yine gelmedi belki bu gece! ’ diye

Bir parmak bal yedim bir gece, tadamadığım
Bütün lezzetler kayboldu onun lezzetinde
Dertler uçup gitti, kaygılar bitti birden
Bir ömür beklerim artık hasretinden…

Bu bir ihsandır ki, gelir en kerimden
İnsan buna ulaşamaz en iyi amellerle
Bazen en mücrime lütuftur, o beklemeden
Mecnun olurda artık, hep koşar onun peşinden

Gülü sevmek suç değil, kargada sevebilir gülü
Layık olsa da bülbül, karganın suçu da ne ki?
En sevgili, yalnız has kulları okşamaz
Bazen lütfeder de sevindirir bir mücrimi…

Bu bir dilektir rabbe açılır elim
Seni ve sevgilini lütfet de seveyim
Senden ancak dilerim, kesbe yoktur amelim
Lütfet ey kerim, tekrar onu göreyim…

Ocak 2011