Hiç tanımadığın birini nasıl özleyebilirsin,
Onu hayal ederek mi?
Bilmediğin, hatta hiç görmediğin bir şeyi,
Bu nasıl hayal edilebilir ki?
Bilinmez...
Sınırları zorlasak bile işe yaramıyor.
Nasıl özlenir!
Nasıl üzüldüğünde ağlama der ki sana!
Yanında bile yokken,
Üstelik rüyalar kentine bile gelmiyorsa,
Ne hissettiğini bile anlamadan,
Gözünden öylesine yaşlar dökülü verir.
Kulağında bir ses bile çınlamadan,
Gözlerin hiçbir şey görmez o an,
Bunları anlamlandırmak çok zor,
Ama şu bir gerçek.
Ben seni her gün özlüyorum anne.
Kayıt Tarihi : 21.8.2017 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!