güneş sökmüş penceremden
ayaklarım kırbaçlanmış yeni güne
çapaklarım yine kuru tarla
çekirgelerin orkestrasında
umutlarımın cebi delik
ellerinde mendil halaya gelmiş
gönül mezarcıları
abanoza tutunarak akşamı düşlerken
kuşkonmaz çıktı karşıma
akşam oldu yine düştüm
masanın ortasında kuru çiçek vazosuna
artık ayın şarkılarını dinleyeceğim
onun masalı uzun bir mızıka
çakıyoruz kendimizi kıvılcımlara
başımı yastığa koyduğumda
beni götürüyor rüyalar istasyonuna
Kayıt Tarihi : 19.2.2006 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beni götürüyor rüyalar istasyonuna' Tebrikler kardeşim. Rüyalar da olmalı, olmazsa bu güzel şiirler yazılmaz. Başarılarınızın devamı dileğimle.
TÜM YORUMLAR (2)