Rüyalar Boşa Çıktı Şiiri - Yılmaz Aybar

Öyle bir mevsimine eriştik ki zamanın,
Rengi eski renk değil ne gülün ne yaprağın.

Bülbül bırakıp gitti bozulan bahçeleri,
Kavgalar ocağına incir dikti sevdanın.

Avutmuyor günlerin dertlerini geceler,
Toz-duman arkasında kaldı yüzü mehtâbın.

Asırlardır görülen rüyalar boşa çıktı,
Artık çekiciliği yok yeni bir rüyanın.

Bir uyanma lâfıdır dolaşıyor ortada,
Belli ki uyanan hep ifritleri insanın.

Mertliği bozan tüfek solda sıfırdır şimdi,
Nükleer bomba gibi türleri var silâhın.

Bir şeye yarasaydı kavgalar,gam yemezdik,
Gelip dayandık toptan yıkımına dünyanın.