Rüyalar Şiiri - Yusuf Ay 3

Ansızın bir uğultu çınlar kulaklarımda
Ansızın indirilir gözlerimin perdesi
O'nun ismi ve lafzı benim dudaklarımda
Benim bütün benliğim O'nun kulu kölesi

Zifiri karanlıkta tan yeri var odamda
Gözümü kapatınca gün oluyor geceler
Önümde bir derya var engin tavanlı damda
Uyku vakti gelince başlıyor bilmeceler

Sırça saray yıkılır düz ovada koşarım
Kaldırılır mesafe yakın olur uzaklar
Birden durup bakınır bir hayretle şaşarım
Demin siyahtı saçım şimdi çoğunda ak var

Herşeyde bir nizam var, ot, börtü, böcek
Döner dururum içinde bir ahenk cümbüşünün
Sonra birden dururum ; bu manzara ölecek!
Ve sonu var, seninde bu münzevi düşünün

İrkilir tüm benliğim dikenlenir her uzvum
Bir çarpıntı hasıl olur titrer elim ayağım
Kendimi bir zerrede bir zerrecik bulurum
Toprak olur yorganım taş kesilir yatağım

Yıl denen uzun zaman saatlere doluşmuş
Zaman sonra sordum kendime:Sen kimsin?
Açınca gözlerimi anladım,bir garip yolculukmuş
Cevapladım; han garip,yol garip,sen garipsin.

Bir rüyaymış gördüğüm,bir hayal,bir ruh hali
Uyurken uyanıktım, uyanınca uyudum
Horozun ötüşünde buldum birden kendimi
Şimdi gözleri açık, bir âmâ gibi oldum

Demek ki iç önemli, bedenimiz izafi
Maneviyat var iken şu tenimiz izafi
Şu kalbimiz önemli, ten rengimiz izafi
Huzuru mahşer önemli şu dünyamız izafi
Ve ruhumuz önemli, bu canımız izafi.

Yusuf Ay