Sen dedin başladım: ellerim karıncalanıyordu
dökülen anlamsızın anlamsızı sözleri, say ki
yağmurla yazdım
milyon metreküp kar suyunu emerken toprak
içimdeydiler, anlamsızca yalnızdılar
parmakların kalemle buluşması, klavye üzerindeki yolculuk
ters dönmüş tüm uzar kaçar imgelerin
yakalandıkları yerde ve biçimde;
akmaktı işte, gürlemekti dipten
durup duran zamanın içinden geçerken
sen yaptım mesela tüm “a” ları
“k” lar isyanlardaydılar
“ş”ler “v”ler “t”ler de vardılar
bir oyun oynuyorduk, öznesi nesnesi kaos merkezli
sıfatlarını en çok zarflarını görmezden geldiğimiz…
tespihe kuralsız kelimeler dizmeye heveslendim bir sabah
aşka beni hayran etmeliydiler
ya sabır çekmeliydim
durup durmalıydım içimden geçmeliydiniz
adımlarınızda manyetik fırtınalar
kelimeye anlamlar biçip; önceden olduğu gibi
zamanın dışında oturmalıydık, elimi tutmalıydınız
Özet:
Kavafis yanlış söylemişmiş
uyumsuz seslerin kakafoniye dönüşmediği o yer
bizim kentimiz, çağırıyorum seni:
Gel.
Kayıt Tarihi : 26.4.2006 22:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yağmur bu seni seviyormuş demek:)
TÜM YORUMLAR (3)