Yorgun bedenimdeki çocukluğum
sarıverince her yerimi,
yuvarlana bir çemberin
ardından koşuyorum…
Ebecilik oyunlarında üzgünüm
çünkü yakalandım!
Kocaman bir salıncak
kurdu annem
bir buluttayım,uzakta bir yerde
kuşların kanatlarının
bana deydiği yerde…
bir bakıyorum çimenlerde
anlık mesafelerde…
Heidi’nin dağlarındayım,
en sevdiğim çiçeklerden
bir demet
sevgiyle duruyor Peter’de…
yıllar öncesinden
silkinip uyandım..
Kocaman köklü bir ağaca
yorgun dayandım,
Of! dedim of!
rüyalarımdan neden uyandım? ...
Kayıt Tarihi : 22.9.2006 13:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcan Göksel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/22/ruyalaimdan-neden-uyandim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!