Shakespear'in 87.ci sonesinden bi dizesi beni uyandırdı
Evet vermiştim kendimi, bilmeden asıl değerimi
Oysa hak etmemişti beni, ben de kendimi.
Bir zamanlar kahramanımdı,
Şimdi ise bir başka kadının figüranı
Mutlu mu? Belki evet,
Belki olamadı.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta