Mühendislik öğrenciyim kendi çapımda hayatımdaki duygu durumuma göre şiir yazıyorum iyi veya kötü ama her yazdığım kelimeye aşığım..
Gülüşün sanki bir tomurcuk
Minicik ama bir o kadar da güçlü
O tomurcuk aşkımla açıyor
Pespembe bir gülsün
Her yaprağın bir parçam
Gözlerini korkusuzca tut üzerimde
Korkusuz bir kabus olmaz deme
Benim kabuslarımın bataklığı bile olsa gözlerin
Korkusuzca batmak isterdim sevgilim
Beklemek vazgeçmenin eşiğindeyken
Durmak hatırlamaya çalışmak gözlerinin tadını
Yalancı hislerin girdapları içinde boğulurken
Kaybolmak yanmış hayallerin eşiğinde
Gel diyememek en beter itiraflar çerçevesinde
Senin belirsizliğin yok olurken
Seni tüm masum şiirler dolusu seviyorum
Gülüşünün sıcaklığı kadar istiyorum
Gitme uzun uzadıya seyredelim birbirimizi
Saatler geçse ne fark eder?
Senin gelmeni beklerim gün gün
Güneş ışıkları gibisin sanki
Hem zarar veren hem aydınlatan
Ruhuna ve yaşamına
İzin ver karışayım cœur?
Taş mısın tahta mı?
Dudakların kalbime batıyor
Bir rüya kadar masum
Yanaklarımı ısıtan bir tutam busen
Bir an süren bir günbatımıymış
Sesini bulmak kolay olmayacak
Her yüzde seni aramak var ya
Her daim her yüzde bir parçasın
Anımsamak isterim seni bir kış rüzgarında
Ve yahut senin geçtiğin sokaklarda hissedebilmek seni
Kızmak da aşkımın içinde saklanır durur
Seni kızgınlığımın ateşi ile seviyorum
İçine çek sevda dumanını
Ben yine izlerim seni
Kokun o kadar keskin ki
Ciğerlerim artık sensin
Beni unut unutabilirsen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!