Yaşamış işte,zamanın önemi var mı?
Yıkık dökük kaleler,
Baobab ağaçlarına tüneyen kartallar.
Doğum sancısındaki güneş.
Kıvrımları kadın kadar güzel çöl.
Tamtamların kara,mavi,sarı sesleri,
Tuareg sessizliği.
Kırmızı kil merdivenlere tırmanış.
Kayalara oyulmuş..başaklar...
Serin ve derin çağlayanların çınlamaları.
Neden açık kalmış pencereleri sarayların?
Dudaklarına değdiğim gün
var ya! ! !
Anlamıştım,
Volkanlara düşeceğimi.
Kayıt Tarihi : 27.3.2013 20:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kadın ve büyü.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!