Rüya Şehir İstanbul Şiiri - Nurullah Muslu

Kıtaları birleştiren emsalsiz belde,sen kutlu dileğimsin,
İslambol benimsin,Kıyamete kadar sadece benim,
Dünyanın hayran olduğu benim göz bebeğimsin,
İstanbul benimsin, kıyamete kadar sadece benim.

Peygamberim (sav) Fetih müjdesinde bulundu,
Nice sahabeler ikliminde göründü,
Fatih Sultan Mehmet Hana kutlu müjde verildi,
İslambol benimsin, kıyamete kader sadece benim

Tepelerinde haliçe inen gemilerin gizleri,
Burçlarında Ulubatlı Hasan'ın ayak izleri,
Varlığından sultanım mahrum etme bizleri,
İslambol benimsin kıyamete kadar sadece benim...

Yeşilin mavinin raks ettiği rakkaselerin nerede,
Katledilen ormanların devadır bin bir derde,
Kutsal emanetlerin sürünüyor her yerde,
Herşeye rağmen benimsin, kıyamete kadar sadece benim.

Ayasofya yaslıdır,hüzünlüdür, Ezan sesi duyulmaz,
Eyüp sultan sinendedir, vuslatına doyum olmaz,
Boğazında mavi gerdanlık,dünyada eşin bulunmaz,
İslambol benimsin, kıyamete kadar sadece benim.

Sarayların,Kubbelerin taçlandırır başını,
Anadolum altın görür,toprağını taşını,
Seni göran ayrılamaz yemiş ise aşını,
İslambol benimsin, kıyamete kadar sadece benim.

Çağ açıp,çağ kapattın,varlığınla Cihandan,
Nice Şahlar,Padişahlar,geldi geçti bu handan,
Hep kahraman Türk Milleti, Göğsündeki imandan,
İstanbul benimsin, kıyamete kadar sadece benim...

Dost kalemlere teşekkürler...
FATİH SULTAN AĞLAR

Eski saltanatlar kalmamış serde
Gökyüzünü kaplamış kapkara perde
Nerde bahçelerin bağların nerde
Fatih Sultan ağlar halini görse

Kültürün başkenti kültürsüz kalmış
Dalında laleler sararmış solmuş
Canim Istan bulum sana ne olmuş?
Fatih Sultan ağlar halini görse

Aşiyanda susmuş öten kuşların
Ne baharın belli ne de kışların
Çilen hiç bitmiyor çokmuş suçların
Fatih Sultan ağlar halini görse

Tüm yeşil alanlar binayla dolmuş
Çeşmeler kurumuş yol talan olmuş
Güzelim denizin balıksız kalmış
Fatih Sultan ağlar halini görse

Canla kanla alınmış bir Vatansın
Seni bu hallere koyan utansın
Sen atan damarım canımda cansın
Fatih Sultan ağlar halini görse

27/3/2006 Sevilay Şahbaz