Rüya Kadın Şiiri - Metin Bektaş

05.05.2003

Bir başka dünyadan girer gibi dünyama
Yenilgilerim
Ağır ve ipekli elbiseler gibi kaydı omuzlarımdan
Sessiz ve soluk almadan
Kımıldadıkça acı veren bir hançer misali..
Çok boyutlu kimsesizliklere istinaden

Annemin ellerine nasıl da benziyor ellerin
Bir çocuk kokusu kadar istikbal dolu
Her yürek bir vebal taşır bilirsin
Bir zaferin ödülü gibi
Gözbebeklerinde uçuşan masumiyetin.

Ben burda öldüm bak
Tam dirildiğim yer burası işte
Bir sırrı fısıldar hayat şimdi kulaklarıma
Kutlu bir huzurda;
Ve bir İsa duyarlılığında …

Dürüstlüğün ve cesaretin zaferi mi bu?
Her sıfır, hayatımdan bir parça koparıp gitmişken
Kadere rehin,
Sembolik yakamozları ay sayan
suskunlukların bedeli mi yoksa?

Ben hiç bulut alıp satmadım,
Hiç ufuklardan atlamadım rüya kadın
Bu kirli şehrin sokaklarındayım yıllardır.
Bu kirli ufuklara inat
Aynalarda dağılan bir heceydim hep.

Bir gariplik duygusu sarar şimdi içimi
Anasını yitirmiş bir çocuğun yüreği göğsümdeki
Ah bir uyansa
Bir uyansa kayaların içinde saklanan su
Ve beni;
Senin için yıkasa; pak etse
Ve mahmur göz kapaklarıma yağan yalnızların
Sevinç çığlıkları dolansa boynuma

Bir duanın kabulüdür bu
Gözlerinle ve dudaklarınla mühürlenmiş bir duanın
Ve bir saltanat tacı gibi
Yaşama hazzı gibi
Masumiyetin gibi
Sen gibi
Sen gibi Rüya Kadın