Rüya Gören Ağaç Şiiri - Mehmet Girvat

Terk edilmiş ıssız bir bahçede
Bütün görkemiyle yükseliyordu
Kocaman, yaşlı bir dut ağacı
İri gövdesi uzun yılların
Açtığı kanlı yaralarla dolu
Sık yapraklı dalları arasında
Işık demetleri titreşiyordu
İçten içe ürperiyordu körpe filizleri
Rüzgâr değdikçe nazik tenlerine
Yolunu şaşırmış bir karınca
Geziniyordu gövdesinde kararsızca

Derin bir uykuya dalmıştı yaşlı ağaç
Rüyasında dalları cılız, kökleri güçsüz
Heves dolu taze bir fidandı henüz
Uğultuyla estikçe sert fırtınalar
Sağa sola savrulup büzülüyordu
Uçsuz bucaksız doğanın ortasında
Böyle zavallı hissettikçe kendini
Sıcak bir arzu kaplıyordu içini
Büyümek, sonsuzca büyümek istiyordu.

Sonra bir mucize gerçekleşir gibi
Birden bire büyümeye başladı rüyasında
Hem şaşırdı, hem sevindi bu işe
Bilemezken daha ne yapacağını
Kocaman dalları bulutları delip
Bütün gökyüzüne yayıldı
Kökleri yumuşak toprakta süzülüp
Yeryüzünün her tarafına dağıldı
Yıldızlar iri dallarından sarkan
Işıl ışıl birer meyveydi artık
Dalları altında bütün kuşların
Kanat çırpıp neşeyle uçtuğunu
Bütün hayvanların gölgesine sığınıp
Sarhoşça bir mutlulukla koştuğunu
Köklerinin arasından nehirlerin
Köpük köpük fışkırıp coştuğunu
Varlığıyla doldurup bütün kâinatı
Bağrında eritip her şekli, her rengi
Her canlının ömrü boyunca özlediği
O anlatılmaz hazza erdiğini hissetti.

Dalına konan bir karganın çığlığı
Uyandırdı uykusundan yaşlı ağacı.