Rüya Gibiydi Seneler Şiiri - Yavuz Yavuzer

Cefasına düştüm senden ayrılığın
unutup sevdamızı terk-i diyar eyledin,
gamlı bir bestesi mi bu, sonbaharın
neden, bir kere olsun seviyorum demedin.

Gönülden gönüle yol mu kalmadı
sözlerin gönlümde bir ıstıraptı
gözlerine bakınca gönül ağlardı,
neden, bir kere olsun seviyorum demedin.

Gittin de efkâra doydu yüce İstanbul
bu ömür sana köle, aşkına kul
dertli bir keman gibi inliyorum duy,
neden, bir kere olsun seviyorum demedin.

Rüya gibiydi seneler, şimdi beyhude
kalbine yer etsem, kırılır kadehlerim,
yıllarca senden bir tek söz bekledim de
neden, bir kere olsun seviyorum demedin.