Ruya Gibi.. Şiiri - Metin Ataolur

Hal acizlik yokluk hali..
Kişi şu dünyada fani..
Sıkıntılar dertler sari,
Geçti ömür ruya gibi..

Var olanlar yok oldular..
Hakikatle buluştular,,
O güzel diller sustular..
Geçti ömür ruya gibi..

Sanki uykudan uyandık..
Oyuncaklarla oynadık,
Masivaya nasıl daldık..
Geçti ömür ruya gibi..

Son nefeste tüm ümitler,
Gönül mahbubunu özler..
Müflisan şeyleri..neyler,
Geçti ömür ruya gibi..

Hal perişan..kul perişan..
Baharda erişti hazan..
Benim en çok bana kızan..
Geçti ömür ruya gibi..

Olmayan sulardan içtik..
Sanki açtık..sanki, yedik..
Güya hamdık,güya piştik..
Geçti ömür ruya gibi..

Görünüşte kamil olduk..
Oysa belaya garkolduk..
Sağdan soldan..neler duyduk..
Geçti ömür ruya gibi..

Kendimize yer beğendik..
Ölmeden cennete girdik..
Halimizi ekmel bildik..
Geçti ömür ruya gibi..

Biz adamdık..onlar değil..
Suret tamdı..siret..değil..
Ezil..bre nefis ezil..
Geçti ömür ruya gibi..

Sefili ahval sefili..
Benim halimin kefili..
İşte müflisler müflisi..
Geçti ömür ruya gibi..