Çocuk gibi kalbin ,
Bu yüzden çektim elimi senden .
Adına doymamış aklın,
Kaçıp kovalamak sanıp ,
Susup oturmak belleyip,
Kendi dünyan da yaşamak bilmişsin aşkı,
Yol aldığın yaşın boyunca .
Çocuk gibi kalbin ,
Bu yüzden kızmıyorum sana ,
Öfkelenmek mi asla ,
Aramız da yaş boyu değil
Din dil boyu degil
Aşk farki var yalnızca.
Yargılamıyorum olanı
Bilâkis oyun alanına bıraktım gözlerini.
Şimdi isteğin çağlar kadar,
Oynaya dur özgürce,
Minnetsizce kendi oyunun da ..
Bir gün kalbin,
Çocuk olmayı bıraktığın da
Anlarsin ,
Neden bu kadar sakin ve sevinçli gözlerim ,
Bu gerçek karşısın da.
Yorma ruhunu ,kanatlarını tak !
Sonsuz sahranın tadını çıkart.
Irmaklarından taşlarını topla
Akışın 'ne muhteşem bir hadise olduğunu hissedersin nasılsa.
Hem üzülme ya da korkma !
Biz aşkı değil, aşk bizi seçiyor nasılsa .
Hem bir an seni seçerse,kendileri .
Anlarsın umuyorum,
Ruhumda ki bitmez tükenmez huzuru .
Yüzüm de ki kavgasizliği ,kaygisizligi .
Hem yok ki ondan öte.
Cennet şurda dursun sönük ışığıyla
Cehennem burda uyusun ondan eksik tadıyla.
Yok ki ondan alâ
Öyle mânâ
Böyle sevimli çehre .
Seçtikleri kendini belli eder bu rüya da .
Kayıt Tarihi : 10.7.2020 08:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir güzel hadise .. Zaman dışı bir yoruma denk gelmişimdir Ve biraz keyiflenmişimdir...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!