Resmederken gökyüzünde gözlerini gözlerimse karardı
Üzüntülerimi paylaştığım tek dostun adı yalnızlık kaldı
Yalan dolu kelimelerin tek gerçeğiydi hayatım
Ardına dahi bakmıyordun Ayın doğarken Güneşim mi battı
Bulutlarda aşk dolu bir yağmur tanesi öğretmedi mi sana gülmesini
Umutlarım da bir dirhem kalmadı bende inan bir tanesi dahi
Loş bir ışık altında seslenirken boğulurdu şiirlerimde benliğim
Usanmazdı rüzgar emin ol esmekten senin kadar sevgili
Tükendi sevgim tükendi aşk yaşama küsen sen mi yoksa ben miyim
Kayıt Tarihi : 16.4.2012 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!