Bilinmeyen bir diyarda,
Yaşanmamış zamanların tutsağı olduk.
Doğmamış çocuklar büyüttük dizlerimizde, ninnilerle
Adı konulmamış sevdalarla tanıştık
Olmayan sevgilere kucak açtık
Bir kapı aralandı önümüzde giremedik
Bir çocuk ağlıyordu içeride oysa gözleri kuruydu
Tersine akıyordu nehirler fakat çoşkuluydu
Bir yürek yanıyordu, okyanus diplerinde
Sıcaklığını hissettik ama niye üşüyorduk
Bir kadın gidiyorum diyordu avaz avaz
Bir adam çaresizdi, ayrılığın gözünü oyuyordu
Kaçıyordu kadın zaten hiç yakalanmamıştı ki
Ayağı yere değmemiş zamanlardan kaçıyordu
Mıhlanıp yere, kala kaldı yürekler
Dağlara kondu kanatlanan sevgiler, sessiz dağlara
Dağlar sessiz ama sancılıydı
Doğum sancılarıydı, hissetlikleri dağların
0 dağlar ki, acaba farelere mi gebe
Mahmurluk acı fidanlar ekiyordu tarlalara
Olmayan gözler acıları seyrediyorlardı
O acılar ki, acaba yeni feryatlara mı gebe
Sorduk bileceklerini sanmadan rüyalara
Rüyamız bitmemişti ki, uyanmamıştı gözlerimiz
Sorduk bilinmeyen diyarın gizemini, düşlere sorduk
Güneşi olmayan sabahlarda, seni hayra yorduk
Kayıt Tarihi : 2.9.2002 13:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!