Susunca safran acıları çoğalıyor
Hüzün yüzlü denizin çocuklarının
Saklı bir bahçede örüyorlar umutlarını
Vaktin yamalarını sarınıyor kalbim
Yorgun gecekonduların bacalarında
Aynalar susan bir dervişe dönüşüyor
Dokununca şehrin yosun tutan yamaçlarına
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?



