Hüzün treninde bir çocuktum bu gece...
Gözlerimi kapatıp gezindim loş kompartmanlarda... Işıksız... Sessiz... Kapkara...
Gözlerini düşündüm, öyle aydınlattı ki birden,
Işığı gözlerimi kamaştırdı.
Gülüşünü düşündüm...
Kahkahalarının merdivenlerinden koşmak istedim gükyüzüne...
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta