Sensiz senli düşüncelere dalarken
Bir rüya gördüm.
Eski zamanlardaydık;
Eskimeyen Süleymaniye’nin dar sokaklarında.
Sen önde, gölgen gölgemle el ele ilerliyorduk,
Güneşin İstanbul’la vedalaştığı bir vakitte.
Cumbalı bir haneden Münir Nurettin sesleniyordu:
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta