Sensizliğin Şiiri Şiiri - Tevfik Afşar

Cennet gülüşlü sevdiceğim
Rüyalarımı da esir aldın artık
Orada da bırakmadın beni
Her fırsatta uyuyorum şimdi
Sana ulaşabilmek için
Hem kaçmıyorsun da orada
Hep yanımdasın
Donuk değil bakışların
Gülüyorsun candan
Ben ise o cennet gülüşün içinde
Yeni yürüyen bir bebek
Gözleri açılan bir âmâ
Âzad edilen bir köle gibi
Yeni tadıyorum güzellikleri
Yeni görüyorum eşsiz,narin incelikleri
Sonra açılıyor göz kapakların
Bitiyor her güzel şey gibi bu da
Havalandırması biten bir mahkum edasıyla
Uyanıyorum
Bakıyorum etrafa
Yine aynı karanlık
Yine sessizlik
Yine sensizlik