Usulca çaldı kapı, kalbim duracak sandım,
Bilemedim nedendir yârin ismini andım.
Açtığım an kapıyı baştan aşağı yandım.
O duruyor karşımda, geldim diye konuştu.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Sevgili Kardeşim, antoloji.com'un saygın kalemi sayın: Mehmet Macit,
Bu muhteşem şiire ilk yorumu yazmanın mutluluğunu duyuyorum. Yoğun duygu altında ustalıkla kaleme alınmış, duygu ve düşüncenin mısralara sel gibi aktığı, okunması, analiz edilmesi ve ilham alınması gereken muhteşem bir şiir olmuş. Şiiri okuyunca:
7 + 7, aaab, cccb, dddb, ve 14 lü hece uta bir kalemle ne kadar da muhteşem şiirin gün ışığına çıkmasını sağlıyor diye düşündüm.
Beğenerek ve duygulu kaleminize saygı duyarak okuduğum bu güzel şiirinizi tam puanım ve beğeni ile antolojime ekliyorum.
Kardeşimin şiir ve gönül sayfasına, tebrik ve başarı dileklerimi bırakıyorum.
Her şeyin sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimle sevgi ve saygılarımı sunuyorum efendim, lütfen kabul buyurunuz...
Dr. İrfan Yılmaz. Turgutreis - Bodrum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta