Leyla Şiiri - Korhan Kandemir

Sen kapattın gözlerini dipsiz uykulara
Ben gördüm senin kırık düşlerini Leyla
Kalbimde büyüttüm
Sana bahsettiğim o pencere önü çiçeklerini
Gökyüzüne vurgun kuşların
Kafeslerde bestelediği kırgın şiirler gibi
Çöllerde kumları sayıyorum bir bir
Deryalar gibi birikmiş ahların ardında

Zemheri gecelerde
Bir çöl çiçeği büyütüyorum içimde Leyla
Sînemi tutuşturan nazlı sevdanla ısınırken
İçimdeki kuyulardan çıkmaya çalışıyorum
Dışımda ki kuyulara itildiğimden habersiz.
Sen cenneti arıyorsun gözlerimde
Bense kalbinde
Söyle Leyla İlk önce hangimiz buluruz?
Cennetin içinde cennet mi arıyoruz
Deryalar içinde suyu arayan balıklar gibiyiz

Sararmış bir mevsimin eşiğinde
Aynalarda ki o soğuk buluşmalarda
Ve yalnızlık senfonisi çığıran kırlangıçlarla
Pencere ardındaki gökyüzünü özlüyorum
Ben de varım demek istiyorum bu dünyada
Ben de varım Leyla…
Cismim küçük bir yer kaplıyor yeryüzünde
Kalbim masmavi gökyüzünü sarıyor

Hangi dağ şikayet etmiyor ki
Sessiz beklemekten
Denizlerde ki bu anlamsız hırçınlık neden?
Kalbi kırık bülbüllerin feryadı âmâ güllere mi
Var mı bulutların üstünde de şekva eden Leyla?