Rutubetli çağ Şiiri - Veysel Ballı

Yeşilimtrak bir doğa
Ve gözünü karartıp gelen bulutlar.
Tadı yok
 bu sırılsıklam  yağmurların,
Bu akan suların, boy vermiş taflanların.
Ocak aralarına dikilmiş insanlar ırgalamakta,
Uzaktan uzağa barut kokusu
Ve
Eskimiş ayrılıkların hatrına
Ağız dolusu küfür yağıyor uzay boşluğuna.
Rutubetli bir yalnızlık çağrıdır bu,
Yer yer yağışlı,
Yer yer saat başı ölümlere acemi insanlar.
Tanrı taviz vermiyor kader senaryosundan,
Yer yer çocukluğunu rutubetli odalarda çürüten bu insanlar topluluğuna.