Ürkek gecelerin, rutubet dolu duvarlarına dayandım
Ensemden içeri esen rüzgarların arasında
Uzaklardan kulağıma çalınan çellonun tellerine bağlanmış
Bir umut, yüreğimi soğuk elleriyle okşayan...
Ufak bir kıvılcım yeterdi karanlık odalarımı aydınlatmaya
Solumda yağı bitmiş gaz lambası, sağımda tükenmiş mum..
Gözlerimden acıyla dökülen birkaç damla gözyaşı,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta