Rutin maskaralıklar Şiiri - Necmi Dayan

biriktirdiklerimin kasasını açtım
bir gece gizli-kapaklı terk etmezden önce
mektuplarımdaki kendimi
sen olan kendimi
son trenin en son vagonunda
ve en arka koltuğunda
bir gece sırlara karışacaktım
kendimi kendime
ve sana güya unutturacaktım..

şehir parkta salıncağa biniyordu
yıldızlar üçlü olmuş ip atlıyordu
herkes kendine aşıktı herkes kendini sevmeye başlamıştı
çapaklar birikmişti kiremitlerin aralarında
birileri intihar ediyordu
birileri farkında olmadan yanımdan geçiyordu
mektuplarımdaki kendim arkasına bakmıyordu

bir kadın ama sen değildin
başka bir kadın
gecenin kapısını araladı
kapatmadan önce gülümsedi
ı