Rüşvet Şiiri - İlhami Şenol

Evet.
Kussanız bir.
Kanınızı zehirleyen o haramlardan kurtulsanız.
Hani, bir devlet işini, yani görevinizi yaparken, hak etmediğiniz aldığınız rüşvetleri kanınızdan bir temizleseniz.
Hani rüşvet o kadar yaygınlaşmış ki, anormal, haram, irin, yetim hakkı olan bir tutum normal gösterilmeye çalışılıyor.
Ünlü tarih profesörü bile bende yaptım diyor.
Harama bulaşanın makamı mevkisi sorulmaz. Hediye gönülden gelir, arada çıkar ilişkisi olmaması gerekir.
Eğer arada bir çıkar ilişkisi varsa o zaman haram olur, adı değişir, rüşvet olur.
Bir memurun amirine yükselme sırasında verdiği hediye değil, ahlaksız bir davranış olan rüşvettir.
Çalışmayan bir öğrencinin öğretmeninden not dilenmesi de bir rüşvettir.
Tembel bir öğrenciye, sırf yüksek yerlerde yakınları var diye yüksek not vermek de rüşvettir.
Garibanı ezmek, güçlüye boyun eğmek de pasif rüşvet yiyiciliğidir.
Hele zor durumda olan bir insanın durumundan yararlanarak onu köleleştirmek, rüşvetinde dik alasıdır.
Arkası olanı korumak, dayısı olmayana ise yasaları uygulamak, rüşvettir.
Hastasını para gibi görmek de bir rüşvettir.
İlaç firmalarına teslim olup, bilimi ve etiği bir tarafa itmekte rüşvettir.
Okulda öğretmeyip dershaneye muhtaç bırakmak da bir rüşvettir.
Rüşvet bir bataklıktır, tırnağınız girse, boynunuza kadar lekesi kalır.
Rüşvet bir insanlık sucudur.
Utanma duyguları, arı namusu, Allah inancı kalmayan insanların en kolay uyguladığı bir pisliktir.
Rüşvete göz yummak da rüşvete ortak olmaktır.
Yasaları, hukuku, yürütmeyi, çıkarlarına, arkadaşlarına, akrabalarına, güçlülere, sunmak, marabaya dirsek göstermek de en ala rüşvettir.
Rüşvet sadece parayla olmaz.
Rüşvet korkaklıktır, asalaklıktır, sahtekârlıktır, ikiyüzlülüktür.
Göz yummada rüşvettir.
Halkım söz veriyorum.
Seni bu batağa batıran babamın oğlu olsa affetmeyeceğim.
Halkım kokuşmuşluğa bulanan, seni aldatan, senin hakkını yiyen ben olsam yüreğimi söküp atacağım.
Devletin bir kurumunda, devletin memurlarının maaşı az diye ahlaksızlığı hoş görürseniz, yarın bir örümcek ağı gibi bütün kurumları, kişileri sarar.
Namuslu, onurlu yiğitler ise asıl bu çürümüş düzende isyankâr olur.
Namussuzlar o kadar çoğalırsa onların ahlaksız yasaları, erdemin doğruluğun dürüstlüğün yerini alır.
Kokuşma o kadar yaygınlaşır ki, her değer kokuşmuş bu düzende kendine yer bulmaya çalışır.
Ama gün gelir, bu zavallılar bugün rüşveti hoş güren ve normal karşılayanlar, aydınlık ve hukuk devletinde kaçacak yer arayacaklardır.
Ama kim affederse affetsin ben affetmeyeceğim.
Rüşvet yiyen nerede olursa olsun yüzüne…
Allah bizi rüşvet yiyenlerden korusun.
E.Tbp. Alb. İlhami Şenol.