Rüştü Onur Gibi Şiiri - Alparslan Gürlek

Nefeslerim tükeniyor, hissediyorum,
Bir süre daha hissedeceğim,
Yaşamak yara gibi dururken üstümde,
Ben çok yakında öleceğim.
Hissediyorum, veda edemeyip,
Zengin kalkışı yapacağım.

Kalbime dikenler batsaydı sorun değildi,
İnsanı -beni de- bunlar yıkamaz,
Yazık ki içerden çıktı dikenlerim,
Bu yarayı hiçbir şey kapatmaz,
Hepten açacağım,
Buradan göçeceğim.

Sahip olduğum ne varsa kaybettim,
Zaten malım, param yok,
Bir mirasım kendime şu kalbim,
Yeminim vardı sevmeye,
Şimdi ondan korkar oldum,
Gideceğim.