Rüştü Şiiri - Naki Aydoğan

rüştü kalktı rüştünden
rüştünü gösterdi ayakta durdu
bir adım rüştü düştü
rüştü kalktı rüştünden
dalından bir kayısıda düştü
rüştü yürüdü dur rüştü
sen dalından düşen bir kayısı değilsin
ataletin olacak toprağa
sen boşluğa düşeceksin
düşüncende fikir salacaksın
cemrelere bakma sen
sen düşünce akımlarına bak
tarihi dönemlerde anla kendini
çağları yaşa ilk çağına tutun
karanlık çağından korkma
yakınların anılarıyla seni besleyecek
yetişip büyüyeceksin
ilk çağın oyun çağın
yerin annenin kucağından
oyuncak yerine, yerinde mi oyuncakların
ağlama hemen rüştü
ara bul yerini oyuncaklarını
sakla bul çıkar paylaş değiştir yerini
doğada bir kaysı çekirdeği
kaç yer değiştirir ve yerini bulur
sende yerini bulacaksın düşünceni bileceksin
mesleğine bir fidan yetişecek
mesleğine bir karekter varacaksın
kaysı fidanı yetiştin yakışıklı zerdali
rüştüyle kayısı fidanı arasında ne büyüyecek
bal arısı dağ ayısı mahalle dayısı malatya
dallarında kuşlar saçlarında rüzgar
ekşi tatlı mayhoş olacak gelecek
başka ne olurki rüştüyle kayısıdan
kaysı ağacı ve rüştü insan
düşüp biten akıl rüştünü ıspatladı beyin
yer neki yere ne düşer, ruh
rüştünün arkadaşı zihni ile zeki
buluştukları yerde bahçede
fikirlerini bulundukları düşüncede yetiştirirlerdi
bahçe ortamında ruhları dallanır budaklanırdı
gökyüzüne kavuşurdu hasretleri özlem biterdi
aşkları özlem gelirdi zekinin nişanlısı
ruh can bitip zihniyle zeki gezerdi insan
kaldır ruhunu yerden ülkünü ülken için
yurtseverlik yerindenyurdunu kavramaktır
bahçenden ormanlara kavuşmaktır
yerden biten akıl insanla sonsuzluğa açılır
bu yerlerin ruhu uzayda gezegenler keşfedecek

perhiz ayı gibi yemekle değil
sofra düzeni ve yemek servisi ile mümkün olur
insanın ruhu bahçe dolsun
bir saldırır iki saldırır
üçüncüde bahçe doyar ruhu doyar
nefsi kadar nefisce yer
nefisede rüştünü ispatlar