___O NEŞET BİZİM___
Gezdi diyâr diyâr yanarken özü
Yaralı yüreği yanıktır sözü
Ağlatır dinlerken her iki gözü
BOZKIR'IN gururu o NEŞET bizim.
ÖYLE GİT
Kalbimdeki sana olan sevdamı
Hayalimde, düşümdeki hülyamı
Acimadan yıktin benim dünyami
Ölmeden makbere koyda öyle git.
PAPATYALAR AÇMADAN GEL Vefasız yâr biçareyim
Aşkın ile divaneyim
Yıkılmadan gönül evim
Papatyalar açmadan gel.
Bu aşkına ben yanarım
İçimdeki acilarla kalbimdeki sancılarla
Bekliyorum çaresiz, işte geldim kapına
Gururumu serdim bak yine ayaklarına
Ey vefasız sevgili şu kapıyı bir açsan
Hiç olmazsa vefasız perdeyi aralasan
___PERİŞAN HÂLİM___
Yüreğimde bir yaram var
Kime arzedeyim hâlim
Ne arayan ne soran var
Gurbette perişan hâlim.
___RAMAZAN___
Kimi deli dedi, kimisi velî
Emir bil mâ'ruf'tu Allah'ın kulu
Şimdi o cennetin bir gonca gülü
Zamansız dünyadan göçtü RAMAZAN.
___RUH ÇOKTAN ÖLDÜ___
Az mı çektim kader senin elinden
Ne gününü gördüm ne yüzüm güldü
Şu koca âlemde tek başımayım
Ne yârenim oldu ne yaşım sildi.
___RUHUM DONUYOR___
Bak elim titriyor yazarken seni
Aklıma düştünde ağlattın beni
Kapandı zannetme yaram hep yeni
El vurdukça için için kanıyor.
___SABAH OLMUYOR___
Gönlümde sen varsın yüreğimde kor
Bu ayrılık gülüm ölümden de zor
Sensiz ne haldeyim bir de bana sor
Uzadı geceler sabah olmuyor.
Bir avuç şiir yazdim
Sana geliyorum sevgili
Nasıl mutluyum, nasıl umutlu
Yüreğim kıpır kıpır
Sanki yürümüyor uçuyorum
Bir kelebeğin hayata tutunması gibi
Gönlünüze dokunacak ruhunuzu okşayacak güzel bir kitap.