Ruşen'ime Şiiri - Osman Sarıkaya

Söğütlü beldesinde küçük bir evde
Doğdun hayatımıza neşe kattın sen
Rabbimin emaneti Gözümün nuru
Biricik oğulcuğum Muhammed Ruşen

Ne çok özledim kıvır kıvır saçlarını
Yeni çıkan o tavşan dişlerini
Hayat dolu cin gözlerini
Bakışlarında yaramazlık saklayan Ruşen

Bir gün tuttum körpecik ellerinden
sana yürümeyi öğretiyordum
Sen koşuyordun adeta oğlum
İlk "Baba" dediğin gün ne tatlıydı Ruşen

İsmin gibi hep güler yüzlüydün
Damarlarımıza kan gibi geldin
Rabbim seni korusun
Seni çok seviyoruz afacan Ruşen