Yeterince tını belli olmaz,
Vuzûha eriştiremem diye
Yalnızlığımı içime garip acıyla gömdüm.
Gömdüm ki artık;
Tevâzu ile yalvarışım O'na olsun.
Ey kendisiyle ülfet kurulan!
Kendisinde kudret sırları bulunduran!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla