Bu aralar sıkça rus ruleti oynuyorum hayatıma.
En kusursuz yok oluşlara, adımı yazdırıyorum..
Ellerimin kanı, kendimi katletmemden..
Ziyanı yok, ben kurtuldum kendimden..
Namluyla, urgan arası varlığın..
Ölmeyecek kadar umut dolu,
Hiç varolmamışcasına silik..
Solum yorgun, solum kimliksiz..
Duvarlarım yıkılmaya yeltense,
Vuslatım karanlık,
Elime cehennem sıcağın geçse, kalbin soğuk..
Ve ben artık susuyorum.. Sessizliğimi duymayanlar anlatsamda anlamazlar..
Biliyorum..
Kayıt Tarihi : 7.1.2021 14:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!