Ne yazık sevdiğim
Sevdan yüreğimde büyüyüp
çoğaldıkça...
Sen gözümde küçülüp
siliniyorsun.
Ne yazık...
Hiç gülmedi dudakların
oysa
gamzelerin vardı senin.
Hiç bakmadın sevgiyle
oysa
Kararmış gökyüzü
Bulut,kasvet
Hüzün dolu.
Kan damlar gözlerinden
Oysa…
Sevgi yüklüydü papatya.
Buzdan dostluklarım olmuş meğer
erimeye yüz tutmuş
Bir selama satılmış
canlar olmuş
canım... dedikleim vurmuş meğer
değişmedim sevdalarımı...
Ben her bahar çiçek açıp
Zamansız yağan karla
buz tuttum.
Her yağan kardan sonra
kardelen olup çıktım.
Artık mevsim ne bahar
Ben...
Şair olmak istiyorum!
ama...
bir tek şiirim bile olmasın.
Şiirlerimi hiç kimse okumasın
ama...
Kar yağdı yüreğime
kar yağdı senin sayende
Senden kalan son izleri
örtsün diye.
Kar yağdı
sevdama
insana huzur veren
gülen gözlerin var
hayata anlam katan
dinleten sözlerin var
tebessümün bir cihan
cihana bedel bakışların var
Canım sıkılıyor yine
hem çok şey var
hem hiçbir şey yok
sebep diye.
Hem çok kötü her şey
hem dert edecek bir şey değil.
Geçmişin bir kuytusunda
zamanını tam da hatırlamadığım
aslında
önemsiz bir parçasında.
Sana büyüttüğüm sevgimi
yok etmek için bütün çabam sanki.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!