RUMELİKAVAĞI MANİLERİ
Rumeli'nin kavağı,
Dökülüyor yaprağı,
Ne de güzel kokuyor,
Deniziyle toprağı.
Urumelikavağı,
Var otobüs durağı,
Tam karşısında vardır,
Anadolukavağı.
Eminönü'dür durak,
Kendin vapura bırak,
Boğaz'da dolaşıver,
Sahillere bakarak.
Eminönü'nden Kavak,
Kırk dakkadan ırak,
Beşitaş, Sarıyer,
İşte göründü Kavak.
Kavak'ta taze balık,
Yiyelim gel babalık,
Bazen sakin oluyor,
Bazen çok kalabalık.
Baki; yeter yazdığın,
Bu kadardır sezdiğin,
Tellibaba'yla gönder,
Ne ise istediğin.
Tellibaba Tañrı'nıñ
Sevdiği kuldur A'nıñ
Sen de sevdiği kul ol,
Dolsun seniñ de yanıñ.
16.8.2017
AÇIKLAMA
Urumeli: Rumeli
Eskiden /R/ harfi başta olursa böyle söylenirdi. Recep sözünün, Erecep ya da İrecep olması gibi.
Başka bir örnek:
Rakı: Irakı/Arak (Irakı Türkiye'de, Arak, Irak Türkmeneli'nde)
Irak: Uzak
ñ: genizsi n
Eskiden alfabemizde sağır nun olarak vardı. Yeni alfabemizde yok. Türkistan'da kullanılıyor.
A'nıñ: O'nun (Tañrı'nın)
Eski Anadolu ağzında kullanılıyordu. Süleyman Çelebi'nin mevidinde var.
Kayıt Tarihi : 17.8.2017 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!