Rumeli Derler Adına (Sakın)

Rumeli derler adına, Avrupa ise kıtan,
Alın teriyle bin yılda eylemişler vatan,
Gözü pek insan, Anadolu'yu kurtaran,
Senin öz evladın, Mustafa Kemal atam.

Sırtına aba, ayağına çarık sarmışlar,
Çileden, Esaretten nasibini almışlar,
Göç, mübadele, yurtlarına sarılmışlar,
Hemşerini yapayalnız bırakma sakın.

Rumeli, Evlad-ı Fatihanlar diyarı,
Etten siper, kemikten sur her diyarı,
Zaman, evlatlarını anasından da ayırı,
Ayrılığa özlem de, sevgi de, yılma sakın.

At sürdü atalarım dağlarda, ovalarda,
Nice canlar verildi Varna da, Kosova da,
Öksüzlerin evlatları şimdi buralarda,
Yüce Hatıranı beş paraya satma sakın.

Kır atımızın, yaldızlı olsa da eğeri,
Küçücük paslı çivinin bellidir yeri,
Yiğidimin yuvasına ulaşınca değeri,
O zaman anlaşılır, yabana atma sakın.

Dilimizde ikrar, gönlümüzde iman,
Duy, hisset bak,özlemi ne çok yaman,
Rumeli de dolaşır bir kara duman,
Akıllı ol, aldananlardan olma sakın.

Zorda, darda olanlar kardeş, bacıdır,
Canı acıtıyorsa eğer vuran sancıdır,
Hey! Duymaktan korkan, gerçek acıdır,
İhmal ettiğinden, medet umma sakın.

Derler, Kan kana, can cana yanarmış,
İlacı yar, yarayı da dostun sararmış,
El, insanı ancak menfaatinde ararmış,
Vaat edilen yalan, ateş, yanma sakın.

Nasıl dokunmayalım ki sabuna, suya,
Sandıklar kurulunca çağıracaklar oya,
Ağzımıza birazcık bal, gözümüze boya,
Gene de sürecekler ey! bre kanma sakın.

Hele minnet et de gör bir bardak çaya,
Üstüne yıkılacak bil koskocaman kaya,
Sen çıksan da aya, hemşerilerini yaya,
Orada bırakıp ta gidenlerden olma sakın.

Bir elin nesi vardır, iki elin sesi,
Halaylarda davulun, zurnanın sesi,
Duyulur da hemşerimin gelir neşesi,
Katıl bu halaya bre, geri durma sakın.

Ey! Hemşerilerim, ayağınız sıcakta,
Başınız yastıkta, aşınız ise ocakta,
Kulak ver, elini uzat bak oracıkta,
Senden medet bekleyeni unutma sakın.

Aş ise aş vermeye çalış, iş ise iş,
Kendinden istetmeden durma yetiş,
Hey! İrkil, kendine gel, bu ne iş,
Vahametten silkin, uykuya dalma sakın.

Rengin, kanım, ay, yıldız umutlarımsın,
Gönlerde dalgalanır da salınır, nazlanırsın,
Yine de hüzünlenir, yine de yaslanırsın,
Bak, buradayız ne olur çehreni çatma sakın.

Mümin der ki, Al Bayrağımız, şerefimiz,
Vatanım namus, Cumhuriyet ise neşemiz,
Cefakar, vefakar ve ey! onurlu milletimiz,
Atamın izinden yürü, yan yola sapma sakın.

Sen, gözümün bakışı kadar uzaklarda,
Bir gönül atımımızdan daha da yakın,
Kafanın karanlık gecesini şafakla yırt,
Umutsuzluk hastalığına kapılma sakın.