Serin bir aralık akşamının esintisi gibiydi,
Hayata küskün bakışları..
Sessiz akan göz yaşları,
Yüregi acıtan, kanatan sancıları..
Bazen gitmek gerekir,
Bulundugun şehirden.
Hayatındaki herkezi bırakıp,
Arkana bakmadan,
Sessizce çekip gitmek.
Hani derler ya,
Hüzündür sonhabahar,
Ayrılıktır..
Vedadır aslında..
Ne üşütür insanı renkleriyle,
Nede ısıtır..
Ne çok mutlu eder,
Yakmasaydın yüregini,
Atmasaydın göz yaşlarıni içine,
Kendine bu kadar dert etmeseydin,
Hepimiz üzdük seni.
Bizi bizden daha çok düşünmeseydin,
Hayatı, sıkıntıları umursamasaydın,
Bir kendini düşünseydin.
Şimdi bize en zor olanı yaşatıyorsun,
O hala bizi düşünen bakışlarınla.
Gitme ne olur,
Bırakma bizi sensiz,
Yakma yüregimizi..
Bulut bekler güneşi,
Gece bekler sabahı,
Toprak bekler yagmuru,
Hani mevsimler bekler,
Diger mevsime,
Bırakmak için yerini.
İşte öyle bekledim..
Hani bazen agustosun,
Sıcagında bile üşürüz.
Kalabalığın içinde,
Yalnızlıgı yaşarız.
Çekip gitmek isteriz,
Sessizce çekip gitmek..
Dünü unuttum,
Bugünü yaşıyorum,
Yarını bekliyorum..
Ben ise,
Ne dünde,
Ne de bugündeyim,
Yarındayım..
Kırgınım hayata
Boslukta yasadım hayatımı,
Erteledim hayâllerimi,
Özlemlerimi.
Hep içime attım.
Yüregimde büyüttüm, acılarımı,
Gelecegim oldun.
Hayel kurdurdun,
Umudum oldun.
Benimle agladın,
Benimle güldün.
Hayata bakış açımı degiştirdin.
Yağmur eskisi gibi yağmıyor,
Rüzgar yağmurun haberini vermiyor.
Bulut gülümsemiyor,
Güneş ısıtmıyor.
Sonbahar yaprakları,
Eskisi gibi sararmıyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!