Nergiz kokusu sarsa ya odamı
Çeksem içime ciğerlerim yanana dek. Kalemime can, kağıdıma umut, şu ıssız havayada baharı getirse...
Ah bi getirse baharı
Açardı gönlümün ücralarında papatyalar...
İçimin en içinde ruhumdan teller yapıyorum. Şiirlerin senfonisi doluyor kuşlarımın kulaklarına. Evet Bayım kuşlarım var benim salt ve duruluğuyla tüm hislerimi söylediğim. Usul usul konuyorlar tellerime. Bir melodi tutturuyorlar sonra.Hınca hınç dolu olan beynimin bahçelerinde güller papatyalar derlemeye.Ah ne güzel olurdu Bayım biraz çiçeceklerin mabedi olsa ya çöllerim.Belki serabı eksilir hayat bulurdu benliğim...
Şairimsi Yazar...
Zihnimin kuytularında beni entegre etmeyen düşüncelerin varlığı canımı acıtıyor. Bir zamanlar varolmanın yokluğunu yaşarken şimdi ise büsbütün yeniden can bulan düşler ve düşüşler... Hissizleşiyorum ama bir yanımda baharın en güzel gününü yaşıyor. Garipp!! Mecbur harman oldum bu deli fırtınanın ortasında bir sağa bir sola savruluyorum bende. Sonrada bir kaç gözyaşıyla taçlandırıyorum maksat adet yerini bulsun öyle değil mi Bayım?...Kendimden kaçıp en çok kendime yakalanıyorum...
Sairimsi yazar...
Derin bi nefes alıyorum Bayım.Ne kadar mavi görünsede aslı zifiri olan, bulutları askıda bırakan gökte.Tüm bedbaht insanlara rağmen soluyorum acımı.Sol yanımda ince bi sızı kol geziyor hala...Sebebiyet verenleri yargılıyorum güvertemde. Sorgusuz sualsiz idam diyor aklım; olur mu diye çıkışıyor ordan kalbim ve siciline bile işlemeden ayrılıyorlar hayat teknemden. Bi şekilde yanaşıyorum kıyıya.Yerde yakamoz gökte yıldız. Biraz da olsa dalgalara teslimiyetim zedeleniyor.Deniz geçeyim derken yüzmeyi unutuyorum...
Şairimsi Yazar...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!