Nasıl başlasam
Ya araftaysam,
Geriye dönmek için
Takvimlerden kopardığım
Tüm sayfaları buluştursam.
Çarmıha gerdiğim günahlarımın
Gölgeleri ölüyor sadece
Tanrı bilmez hallerim
Bu yüzden
Hep bu yüzden
Nedense
İçim bir çığlık dehlizi,
Susmasam avazım çıktığınca
Boğulan düşlerime,
Yankılanıp
Şiir olursun
Mavi göğün ortasına açtığım
O ihtişamlı sofraya
Kavak ağaçlarından tırmanan
Sürü sürü çocuklara
Ruhumun kanatlarıyla
Uçak,
Ruhumun derinliklerindeki bu eksiklik,
Boşluk ve bu yokluk...
Acısı yüreğimde kavrulan bu duygu
Bu yoksunlukta neyin nesi?,
öyle birşey'ki
Kendimden eksilip
Düşüncelerimde gri bir ağırlık
Ağustosun sesizliği şimdi,
odamın tüm renkleri
Güneşin akşam renklerine
Boyanan , çırılçıplak zihnim
Tekil zamanların çoğul sızıyım
Koca bir geceyi zar zor deviriyorum
Ah o kanayan bulutlar
Caddeler sokaklar
Bir ömrü ağır adımlarla geçiyorum
Sesim inciniyor her şarkıda
Her yanından hüzün akıyor gecenin
Oysa bir bilse her imge,
Mısra mısra ağlayacak bütün şiirler...
Sessizce nasılsın dedi
Kalu beladan, bir insan sesi
Sessizliğimiz konuştu
Yürüdük,
Kurumuş bir çöle dönen güneşe doğru
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!