Rujlar Şiiri - İsmet Zeren

Eğer ağlarsan
Yok oluşa..
Gidişte
Ben yanında
Değilim diye
Bil ki
Sırma saçlarına boncuk takarken
Kaldım geride

Ellerimden kayıp düşen
Ve dans ederken
Kaybolurken birisi
Ne kendime vehim ettim
Ne de susadım
Yokluğuna sığınıp

Sensizlik sana benizyor
O kadar çok ki
Siyahı ve grisi
Sen gibi sarmalıyor
Sonra sokağa bırakıyor
Sahipsiz
Pisi pisi...

Rujlarını istiyorsun
Rimellerini
Ben yüzün değilim ki
Olsam da
Aynalardan siler atarsın
En eski gölgelerimi

Köprüden geçis gibidir aslında
Açtığın kapılardan
Sana uzanmak
Cennet denilen cehenneme
Bilgece...
Sensiz girip uyanmak...