Ruhunu Yitirmişse Neye Yarar Beden

ey! kara taşlarda açan gül
batırma dikenlerini yüreğime
kanımı çekme damarlarımdan
gidiyorum
sürgünüm hüzün dolu çöllere
ve sakın! ...
sorma bu gidiş neden?

ruhunu yitirmişse,
neye yarar beden?

yıllar var ki;
yaralı yüreğine yar oldum
aşikâr sevdamızın gizlediği sır oldum
müebbet aşka vurgunsam
eyvallah…
ölüme kadar koruyucundur
bu ten

ruhunu yitirmişse,
neye yarar benden?

çekilmiş duygularım
his yoksuluyum günlerdir
düşünemiyorum, yazamıyorum
haybeye yer kaplıyor
vücudum dünyada
“ölüm gelse” diyorum
tez elden

ruhunu yitirmişse,
neye yarar beden?

mecnun’a mesken olan çöller
şimdi, benim adresim
dudaklarımı açmaya korkuyorum
buharlaşıveriyor nefesim
acaba;
mecnun’daki ruh muydu çölleri yeşerten

ruhunu yitirmişse,
neye yarar beden?