Ruhunu Sevdim Şiiri - Ahmet Tulganer

Seni kelimelere dökmek ne zormuş.
Seni içimden anlıyorum, hissediyorum.
Biliyorum ama anlatamıyorum.
Fakat yine de denemek istiyorum:

Bütünün anlam yüklü, kibar ve hoşsun.
Asil, alımlı, nazik, tatlı dillisin.

Saçların ipek gibi yumuşacık,
Dokunamam, bakamam, çünkü kıyamam.

Ah o gözlerin, bakışlarındaki derin anlam.
Aman Allah’ım bakamıyorum ki zaten,
Ceylan gözlüm, kamaşıyor gözlerim.

O dudaklar özel kondurulmuş,
Kiraz gibi, baldan tatlı lokumlar.

Burun desen, yerim seni,
Maşallah okka gibi, muntazam.

O yüzdeki tatlılık ve ay parlaklığı.

Hele o gülüşün içimi ısıtan güzelliği,
Yok böyle bir şey, içim yanıyor.

Fizik derler ya sana tam not.
Ama ben asıl senin coğrafyana vuruldum.
Yani ruhun var ya görünmez güzelliğin.
İşte ben buna derim güzellik,
Gerisi boş teneke.

Geçer hem de anlamadan diğerleri,
Fakat baki kalır ruh güzelliği.
Asıl bence odur güzellik,
Gerisi hikaye.
Ben senin bedenini değil,
Ruhunu sevdim…