İnsanların ruhlarını ,
Farklı farklı topraklara benzetiyorum .
Bazıları susuz çöl gibi "Kurak !"...
Çatlamış bereketsiz ,
Yaklaşanın içinde yaşattığı çiçeğini kurutuyor !
Bazıları da bereketli ışıl ışıl "Toprak!"
Renk renk çiçekler açtırıyorlar ...
Güzel kokular duygular yayıyorlar ..
Yaşayanları mutlu ediyorlar ...
RUHUNU SEVDİKLERİM .
Orhan Gülaçar
Kayıt Tarihi : 9.10.2017 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
