Ruhunu aşkın denizi Şiiri - Oktay Çekal

Ruhunu aşkın denizi…

Yine karanlık örtüyor yüreğimi,
Gözlerimin kan ağlayışlarından dökülüyorum.
Dokunsalar dağılır gibi içime sığmayan ben,
Yalnızlığımın met-cezir sularına gömülüyorum.

Ruhum tenimden kopmuş sanki…
Hayatımın anlamsız sokaklarında yürürken,
Ruhumun adımlarında seken yokluğun.
Aldığım her nefesin diyetini ödüyor.

Neden gökyüzü koyu kızıl renklerin tutsağı,
Gönlüme vurmuş hançerini, kasvetin zamanı,
Aşkın hendeğinden söküp çeksem de ben seni,
Umutların durağına gelip, alır mısın sevgimi?

Suskunluğun çok şey anlatır, dudaklarında…
Göz kapaklarında sakladığın, gözler bakmayınca…
Sevginin ne olduğunu bilir misin, bir anlatsana?
Tenini yangınlar sarar, ruhunu aşkın denizi…

Oktay ÇEKAL
18.10.2015-22.03