Bakıpta, görmemekmiş yanlışlar…
Bakıpta, susmakmış yaşanmışlıklara…
İnsan okur hayatı, kendin de, insanı…
Hataları düzeltmek gerek, şerhler düşerek…
Unutmak demek, maziyi silmek…
Oysa, ilmek ilmek doğru dokunur bir tülbent…
Geçmişi yanlış yazanlar, yeni yanlış geçmiş oluşturacaklar…
Kadim milletin geleceği, ancak ve ancak geçmişte yaşanan doğrular…
Eyyy istikbale koşan hafıza…
Geçmiş doğruyu AN’a taşı, AN’ı istikbale…
Unutma sakın, AN’da ki geçmiş, süt gibi saf ve temiz…
Gelecek ise Tanrının vaad ettiği, Asil olan sizsiniz…
İstikbal uğruna kendini vakfeden gelecek…
Kadim OĞUZ’un ruhunu hisset…
O ruh ki, titredi mi, tufanlar kopar küffarın diyarında…
OZ-AN lar, ruhlarıyla parmak vururken dombıra’ya…
Kopuzlar at nallarını haykırır, avazlanarak...
Dolunay selamlarken bozkurtu
Ruhunla vücudun, tevhid getirecek Tanrıya…
Tanrının var ettiği, Tanrıdan olma TÜRK diye...
Emrah Bekci 2Kayıt Tarihi : 28.11.2013 23:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!