İçindeki umut ışığını taşıdıkça
hayatın karanlık köşelerine
neşeyi de doldurursun yüreğine
tuz buz olur gam kasavet dağların.
Kendinden korkmazsan
umursamazsın kırılmayı bir dost elinden
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bütün mesele oradadır zaten... 'Ruhunun ışığını hep yanık tutmak', uzanan eller olursa söndürmeye, izin vermemek...
Ötesi aydınlıktır... En kara gecelerde bile 'ateş böcekleri' döner, çevremizde...
Kutluyorum bu güzel şiirinizi ve sizi Alev Hanım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta