Ruhunda Tutsak... Şiiri - Talat Özgen

Parmak uçlarına tutunmuş umutlar
Kahırı niyaz bilmiş,
Üç günlük ömrün
Teferruatı
Bir hiç,
Doldur doldur boşalt
Sözüm ona
Akla bağdaş
Kurmuş,
Sürünürken
Cehaletin kursağında,

Nefes al ver
Çileye cümbüş
Dar boğazdan geçiyor zaman
Gölgeleri suspus
Dünya evine girmek
Ölümün fermanı
Kaçın kurası olmak lazım
Acep
Yaşamak için,
Uydur işte bir şeyler
Zaten inanan
Var,

Sensizliğine
Sen kattın
Sonsuza kanat,
Beyin kıtkanaat
Lüzumsuzlukta ölçü bonkör
Yalandan saraylar
Taş kalpli yürekler
İp geçirmiş burnuna
Habire çekiyor,
Sen ise
Önünde arkasında
El pençe divan
Gel de
Şimdi söyleme
Her şey sana müstahak,
Ne varsa
Ruha
Ruhunda tutsak...

* Berlin, 16.12.2021 *

Talat Özgen