İnsan, canlıları yer afiyetle.
Akan göz yaşıyla acıyıp durur.
Yakalayıp besler, iyi niyetle!
Kesip pişirerek mide doyurur.
Avı kendisine bağlamak için,
Önüne yem atar tavlamak için.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta