Ruhunda Biraz Orospuluk Var Senin

Ruhunda biraz orospuluk var senin
Çıkmaz sokaklara girdiğinde yanlışlıkla,
Geri dönmenin haricinde bir yol aradığında fark ettim bunu.
Kokunu her içime çekişte
Nasıl da benden biraz daha uzaklaştığını düşündüm bu gece
Bir çıkmaz sokağın tam ortasında
Beton yerine acı kullanılmış tuğlarının arasında
Bir çıkmaz sokağın tamda ortasında hem de
Geri dönmeyi düşündüm çaresiz.

Var biraz orospuluk senin ruhunda
Suçlu olduğunu bildiğin her davada
Dimdik yürüyorken sen koridorda
Başını öne eğmek için bir neden aradığında fark ettim bunu
O masum diye sayıkladığım gecelerde
Beni nasıl bu kadar kolay kandırabildiğini düşündüm
Bir mahkeme salonunun tam ortasında
Şahit koltuğunda vicdanın varken
Bir mahkeme salonunun tamda ortasında
Nasıl beceriyorsun bunu diye sormayı düşündüm öfkeli.

Orospuluk ruhunda var senin biraz
Geride bıraktığın her yaşanmışlıktan sonra
Yarınlara umutla baktığında fark ettim bunu
Sahte gülümsemeler yerleştirdiğimde yüzüme
Attığın her içten kahkahada
Başrolünde senin olduğun bir tiyatro oyununun tam ortasında
Figüranlardan birinin(ben) karşısında
Bir tiyatro oyununun tamda ortasında
Özür dilemeli diye düşündüm çocukça.

Biraz senin ruhunda orospuluk var
Tamda ortasındayken ben her şeyin
Her şeyin kenarında kaldığında fark ettim bunu
İstediğin zaman her şey olabiliyorken sen
Beni nasıl bu kadar kenarda tutabildiğini merak ettim
Her şeyin yalandan ibaret olduğu bir hayatın tam ortasında
Bütün saflığımla bakıyorken resmine
Bana ait olan bir hayatın tamda ortasında
Seni nasıl bu kadar sevebildiğime şaşırdım nefretle